Prvo ime italijanskog drugoligaša je fudbaler koji je ostavio dubok trag igrajući u Seriji A. Iako ima 39 godina neizostavan je dio ekipe, a radi se Franku Brijenci, članu Barija.
Rođen je 19. marta 1979. godine u Kantuu gradu poznatom po uspješnom košarkaškom klubu, a karijeru je započeo u malom klubu Kampanjano koji se nalazi u Iskiji. Sa 15 godina preselio se u Firencu gdje je nastupao za Izoloto da bi se u sezoni 1997/98 pridružio članu Serije B Fođi. Ostao je u ekipi koja je ispala u Seriju C1 i Seriju C2 da bi 2000. napravio transfer u veliki klub. Zajedno sa saigračima Atilijom Nikodemom i Đuzepeom di Masijem kupila ih je Roma, a Brijenca je koštao tadašnjih 100 miliona lira (51.600 evra). Ipak, nije se tu zadržao pošto je zajedno sa Nikodemom i juniorima “vučice” Danijeleom de Vezeom i Lukom Ferijem poslat na pozajmicu u Palermo sa kojim je predsjednik Rimljana Franko Sensi te godine sklopio ugovor o saradnji.
Brijenca je bio jedan od boljih igrača tima koji je izborio plasman u Seriju B da bi 30. juna 2002. godine postao član Palerma u transferu vrijednom 5,5 miliona evra i to kao dio transfera Davidea Bombardinija u Romu za 11 miliona evra. Nakon što je Sensi prodao Palermo Mauriciju Zampariniju jula 2002. ovaj je doveo svoje igrače iz Venecije pa je Brijenca pozajmljen Askoliju gdje je proveo jednu sezonu (2002/03) dok je drugi dio sezone 2003/04 bio pozajmljen u Peruđu kao dio transfera Fabija Grosa da bi u Seriji A debitovao na San Siru protiv Milana. Kada je Palermo izborio nastup u Seriji A Brijenca se vratio u klub i postigao je deset golova u 33 utakmice te zaslužio poziv u reprezentaciju Italije zajedno sa saigračem Lukom Tonijem.
Nije se uklapao u taktiku trenera Luiđija del Nerija dok je mnogo bolje igrao kod Đuzepea Papdopula koji je naslijedio Italijana na klupi ekipe sa Sicilije. Dolaskom Frančeska Gvidolina nije uspio da se ustali u ekipi pa je uglavnom ulazio kao zamjena. To ga je natjeralo da 17. januara 2008. ode u Ređinu na pozajmicu vrijednu 300.000 evra i u trenutku odlaska bio je jedini igrač Palerma koji je igrao u Serijama A, B i C1, da bi 2. jula iduće godine postao član kluba koji je Sicilijancima platio 2,2 miliona evra. Nakon što je klub ispao iz elitnog takmičenja pridružio se Sijeni sa kojom je potpisao trogodišnji ugovor za 700.000 evra i pomogao je klubu da se ekspresno vrati u elitu i bio je prva violina ekipe koju je sa klupe predvodio Đuzepe Sanino.
Treći dolazak u Palermo desio se 6. juna 2012. kada je prešao iz Sijene za 1,4 miliona evra na dvije godine, a stigao je u paketu sa trenerom Saninom. Nakon samo pola godine pridružio se Atalanti da bi kroz godinu i po postao član Ćezene, debitanta u Seriji A. Poslije rastanka sa Ćezenom kao slobodan igrač stigao je u Bolonju 24. jula 2015. da bi iduće godine potpisao novi ugovor, ali je ubrzo nakon toga prodat Bariju.
Za reprezentaciju Italije odigrao je samo dvije utakmice, a debi je imao protiv selekcije Srbije i Crne Gore 8. juna 2005. godine u Torontu kada je zamijenio Đorđa Kjelinija u 64. minutu da bi tri dana kasnije protiv Ekvadora bio starter zajedno sa Lukom Tonijem i Davidom de Mikeleom, a zamijenio ga je Kristijano Lukareli.
