Većim dijelom prvog poluvremena, crveno-bijeli koji su nastupali u plavim dresovima defilovali su Armanijevom pistom kao zvjezde večeri. Pred nekoliko stotina svojih navijača, igrali su kao na domaćem terenu. Sa ogromnim samopouzdanjem, Feldin, Lesor, Antić i Bjelica vezivali su u čvor zbunjenu odbranu Milaneza i već do 6. minuta odmakli na velikih 14 poena prednosti.
Zvezdina revija trajala je do sredine druge četvrtine, kada su rezervisti Armanija počeli da popravljaju skor svog tima. Alimpijevićevi momci uletjeli su u trkački vrtlog koji su zakovitlali Ćinćarini, Bertans i Kalnietis, srljali iz greške u grešku i za samo tri minuta sa 17 spali na tri poena prednosti. Tumbanje naglavačke prekinuto je ulaskom Davidovca, momka koji igra kao da ima evroligaških sezona koliko i godina.
Pauza je vratila mirnoću i strpljenje crveno-bijelima, istovremeno i fokus u odbrani. Zidanjem defanzivnog bedema nanovo je sazidana i dvocifrena prednost, ali je Zvezdi u ovom meču nedostajala liderska ruka Ročestija, prilično nervoznog i bez uobičajenog uticaja na igru. Na gotovo istovjetan način kao u prvom poluvremenu, Armani je dojurio do praga preokreta. Kada je bilo najkritičnije, lidersku ulogu objeručke je prihvatio Bjelica, koji sigurnim korakom izlazi iz perioda nešto lošijih izdanja. Nošeni iskustvom sjajnog centra, ponovo su crveno-beli umakli domaćinu, ali to nije bio kraj.
Treći put su Armanijevi “manekeni” došli do same ivice prvog vođstva, pretili trojkama odličnog Micova, ali je Zvezdina mentalna čvrstina u dramatičnoj završnici bila najbolji dio košarkaške priče u Milanu.
Prvo poglavlje u 2018. godini biće ispisano već 2. januara, kada crveno-bijeli nastavljaju put ka odbrani titule u ABA ligi duelom sa Olimpijom u Beogradu.
